مالکیت فکری به عنوان یکی از زیرساختهای مهم توسعه فناوری، که میتواند ضامن موفقیت اقتصادی و فناوری پژوهشگران و شرکتهای دانش بنیان باشد، بیش از یک قرن است که در دنیا مورد توجه ویژه قرار گرفته است و در این راستا، معاهدات و کنوانسیونهای فراوانی وجود دارد که همگی حاکی از اهمیت این مقوله است. پژوهشگران و شرکتها با بهرهگیری از نظام حقوقی مالکیت فکری، قادر خواهند بود حقوق کارآمدی را برای فرآیند خلق ایده تا صادرات فناوری و تجاری سازی خودشان فراهم آورند. با توجه به اینکه غالب داشتههای پژوهشگران و شرکتهای دانش
کيونما