افراد در کنترل ما نیستند که ما رفتار آنها را «درست» کنیم بلکه ما می‌توانیم با آنچه در مقابل رفتار آنها انجام می‌دهیم آنها را نسبت به رفتاری نسبت به خودمان «ترغیب» کنیم و یا «جلوگیری» کنیم. ممکن است همیشه هم همیشه موفق نشویم اما اینکه رفتاری معقول داشته باشیم مهمترین چیزی است که رضایت ما را نسبت به برخورد با دیگران در ما ایجاد می‌کند.
«ادب» رویۀ اخلاق است و من در بخش اول «اهمیت داشتن ادب» نکاتی را گفتم و در این بخش هم بر روی رفتاری که خودم در مواجهه با بی‌ادبی‌ها داشته‌ام و دارم متمرکز شده‌ام و به شما تجربیا
کيونما
